Wysoką wydajność oddzielania płuczki Venturiego zawdzięczają wysokiej prędkości względnej pomiędzy zapylonym gazem a płynem płuczącym w zwężce Venturiego.
W celu przyspieszenia przepływu gazu, a tym samym płynu płuczącego, niezbędne jest wytworzenie energii. To powoduje spadek ciśnienia przepływu gazu, który jest pierwszym szacunkowym wyznacznikiem wydajności oddzielania. Możliwe jest również osiągnięcie dobrego poziomu oddzielenia przy niewielkich stratach ciśnienia w przypadku nasycenia lub jeszcze lepiej przesycenia gazu parą wodną przed jego przejściem do strefy płukania. Prędkość względna pomiędzy gazem a płynem płuczącym musi być utrzymana na stałym poziomie, gdy ilość gazu się waha.
Jedno i drugie można osiągnąć w doskonały sposób dzięki płuczce Venturiego. Zwężkę Venturiego i szczelinę dyfuzora można modyfikować za pomocą modułu regulacyjnego i tym samym dostosować do właściwych ilości gazu.
W innym odpowiednim separatorze kropli odbywa się oddzielanie kropli z zawartością cząstek stałych. Co do zasady można zastosować wirówkę odśrodkową lub lamelowy separator kropli.
Aby uzyskać maksymalną wydajność oddzielania, gaz spalinowy musi zostać nasycony parą przed wpłynięciem do zwężki Venturiego. Nasycenie można osiągnąć za pomocą odpowiedniego układu dysz natryskowych w obszarze wlotu gazu płuczki Venturiego, co zwykle stosuje się w systemach chłodzenia gorącego gazu.